Rocky Mountains

Vandaag verviel bijna een droom van Ivo, vandaag staat een route gepland over The Million Dollar Highway. Gisterenavond kwamen met een lieftallige receptioniste in gesprek, zij wist ons te vertellen dat de berg waar we overheen moeten ivm werkzaamheden maar heel erg beperkt open is. De Red Mountain pas is open tot 08.30 dan dicht tot 12.00u. en dan pas weer open na 17.00u. Dus wilden we iets doen moesten we zorgen dat we voor 08.30 de pas over waren. Heel vroeg opstaan en we vertrokken om 07.30. Het was erg koud vanmorgen, de meter stond op 34gr. Fa, dit is rond de 1 gr. Celsius. Later kwam het zonnetje er weer stevig bij en liep de temperatuur al snel weer op naar rond de 80gr. Fa, rond de 26gr. Celsius. De weg die we nemen is de weg waar Ivo zich zo op heeft verheugd, The Milion Dollar Highway. Deze weg met nr 550 is een beruchte weg met prachtige vergezichten, diepe afgronden en de weg loopt vaak vlak langs steile rotsen. Zelfs de wegwerkers die met machines de weg in de winter sneeuwvrij moeten houden hebben er diep respect voor. Het eerst stijle stuk begint ook meteen als we Ouray uitrijden. We komen bij wegwerkzaamheden waar nu ook maar een baan open is. We rijden over de top en in de afdaling stoppen we bij een uitzichtpunt waar restanten van een mijn liggen. Op borden staat te lezen dat hier 2 eeuwen geleden in mijnen heel veel zilver naar boven is gehaald, hier waren de rijkste zilveraders in Amerika. Hier is toen voor miljoenen zilver in zeer erbarmelijke omstandigheden naar boven gehaald, er was toen amper een weg en zeker geen spoor. Het zilver moest per ezel karavaan weggebracht worden, toen is ook begonnen met aanleg van de spoorbaan van het stadje Silverton naar Durango. Er rijdt nog steeds een stoomlocomotief op de rails die rond 1881 toen met heel veel moeite door de bergen is aangelegd. Er was hier en daar zo weinig plaats dat dit een smalle spoorweg is geworden. We vervolgen onze weg over bergen en dalen en genieten inderdaad van prachtige vergezichten met ongelofelijk kleurenpracht op de hellingen. Lunchen doen we in een heel klein iets in Silverton waar ze koffie en iets te eten hebben maar wat er van buiten uitziet of er niemand woont. Koffie en borrito's smaakten zo goed dat we er in de middag nog maar eens terug gingen. Na Silverton rijden we via de 550 naar Durango, en maar weer genieten van de mooie omgeving. Durango is best een heel oud en leuk stadje, we reden naar het station om eventueel de trein te zien, die was er niet maar er was wel een heel leuk museum over het spoor en het leger. We hadden genoeg om rond te kijken, we zaten buiten aan de koffie op een bankje toen er een paar iets oudere mensen ook op dit bankje aanschoven, laat die mensen nu uit Valkenburg komen dus ik kon ook weer eens plat praten. We zijn nog een beetje door het stadje gaan lopen en daarna reden we via dezelfde weg terug naar Ouray. We konden nu genieten van de geweldige uitzicht vanaf de andere kant. De motoren voor het hotel geparkeerd en toen zijn we te voet nog even door Ouray geslenterd. Ivo heeft zijn doel bereikt The Million Dollar Highway gereden, als aandenken hieraan kreeg hij een T -shirt met opschrift " I survived The Million Dollar Highway " zelfs grote kinderen kun je nog blij maken met een aandenken.