We are back

Hallo het heeft even geduurd maar we kunnen weer online, of het met foto's lukt blijkt later. We waren de afgelopen 2 dagen in Ouray, dit is voor de Amerikanen een gewild plaatsje, nu ivm hot water bronnen en in de winter een geliefd ski gebied. In het hotel werd ons al verteld dat als het druk in het dorp was WiFi waarschijnlijk niet zou lukken en zo was het ook. Nu eerst het verslag van afgelopen zondag. Vanmorgen konden we wat later vertrekken, vlakbij het hotel in Fruta ligt een oorlogsgedenkteken, hier staat boven op een sokkel een echte Huy helikopter, dat zijn die heli's die heel veel in Vietnam hebben gevlogen. Op deze plaats worden ook een aantal gevallenen herdacht, was best even indrukwekkend om hier even bij stil te staan. We gingen rijden om 10.00 en verlieten Fruta al snel, in de buitenwijken van dit stadje wonen mensen waar ik echt medelijden mee heb. Die hebben heel veel werk om hun huis met enorme tuin, zwembad en golfbaan te onderhouden, je zou er moe van worden. Nou ja ik denk dat de meeste wel wat personeel achter de hand zouden hebben. We reden alweer op een hele mooie route en in het plaatsje Naturita stopten we bij een restaurant voor de lunch. Het was ondertussen al weer zo warm dat toen we uit het restaurant kwamen de temp meters 108 gr. Fahrenheit aangaven , is ruim 42gr. Celsius. We reden maar verder in het T-shirt, al snel reden we langs een behoorlijke rivier waarvan we dachten dat het de Colorado was maar laten zagen we dat de naam van deze rivier Dolores is. Het uitzicht dat we hadden is weer bijna niet te beschrijven, Ivo bleef maar roepen wat bizar, wat bizar en Yvon zag bij een farm een soort bizons lopen. Ik verwachte na iederebocht Winnetou en Old Shatterhand tegen te komen, je waande je echt in het Wilde Westen. Lekker slingeren met de rivier mee en af en toe een flink stuk omhoog en uiteraard weer naar beneden. Op een hoog gelegen punt was een uitzichtpunt over het dal, meteen konden we iets zien van een stukje van Unescos werelderfgoed. Ergens rond 1888 werd hier goud gevonden, omdat dit te verwerken was heel veel water nodig. Dat water moest komen uit de San Miguel rivier en daarvoor hebben ze een 13mijl lang kanaal gegraven. De laatste 5 mijl werden een soort houten bakken hoog aan steile wanden gehangen om het water te transporteren een klusje van wereldformaat. Hier noemen ze dat Flume, dat kun je best vergelijken met een soort houten regenpijpen waar het water alleen door zwaarte kracht verder loopt. Dit symboliseert hoeveel moeite er ooit met de hand gedaan is om het goud uit de Rocky Mountains te krijgen. Na al dit moois reden we verder naar ons overnachtingshotel in Ouray, een prachtig hotel met veel nostalgie uit de tijd van de cowboys. Vandaag verder rustig aan gedaan, op ons gemak 193 mijl gereden.